Posebno obilježje Zvorniku daje trodijelno a istovremeno jedinstveno utvrđenje – Donji, Srednji i Gornji grad, najveće i najosobenije utvrđenje u Bosni i Hercegovini. Zvornička tvrđava – Đurđev grad, kao jedan od najvrijednijih objekata ove vrste u zemlji proglašen je Nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine. Pretpostavlja se da je tvrđava podignuta krajem 13. ili početkom 14. vijeka. Tvrđavu je u 15. vijeku zauzeo despot Đurađ Branković po kome i nosi ime. Po legendi tvrđavu je sagradila njegova žena Prokleta Jerina odakle nosi i naziv Jerinin grada. Tvrđavu su kasnije proširili Turci za vrijeme svoje vladavine (1460-1878), a nadograđivali Austrougari čija je posada u zvorničkoj tvrđavi bila smještena u periodu od 1878. do 1918. godine, tako da danas tvrđava predstavlja svjedočanstvo različitih istorijskih perioda. Grad čine tri međusobno povezana dijela: Donji (pored puta Zvornik-Sarajevo, sa prepoznatljivom gradskom kapijom, Srednji (najstariji dio, sa Velikom kulom visokom 20 metara u središnjem dijelu utvrđenja) i Gornji grad (na uzdignutom brdu iznad Zvornika, na oko 400 m nadmorske visine). U neposrednoj blizini tvrđave nalazi se Crkva Sv. Petke Trnove, koja je građena po uzoru na Njegoševu kapelu sa Lovćena.

Do tvrđave je moguće doći pješačkom stazom dugom 1.700 metara koja vodi iz centra grada preko naselja Bair i 7 km dugim asfaltnim putem preko naselja Srpska Varoš, koja je pogodna za motorni saobraćaj. Posebnu povoljnost predstavlja što se cijeli kompleks Gornjeg grada nalazi na atraktivnom lokalitetu sa kojeg se pruža prelijep pogled na Zvornik, Zvorničko jezero i rijeku Drinu (vidikovci), a kao što je pomenuto do Gornjeg grada se dolazi stazama koje su dobile ime po zanimljivim i mističnim legendama što dodatno pojačava doživljaj koji turisti mogu imati prilikom posjete ovog lokaliteta. Oko lokaliteta postoji dosta prostora koji je pogodan za prihvat i veće organizovane grupe turista (na parking prostoru može se smjestiti više autobusa), a s obzirom da postoji turistička signalizacija na stazama koje vode do tvrđave, do nje je moguće doći i bez vodiča.